Een prikke(le)nd jurkje!

Haaa, die Eva Mouton stofkes. Hoe ze toch altijd mijn ogen uitsteken. Ik kocht een hele tijd terug (of zo lijkt het alvast) de cactusjes en de flamingo's. Met als doel: een bomberjack maken voor beide dochters. Maar zoals altijd: time flies, en voor ik het wist had ik geen stof of goesting genoeg meer om van dat project ook werkelijkheid te maken.

Enter het Millie-patroon. Ja ja, dat Millie patroon is hier al gepasseerd, maar dit keer liet ik de ruffles voor wat ze zijn. Schattige ruffles in een jurkje met cactussen op, dat leek mij niet compatibel. (Ik had ook onvoldoende stof om dat te doen, zelfs het rokdeel is daardoor niet erg gerimpeld.)

Ik tekende en knipte op een moment dat de kinderen sliepen. Het bovenstukje naaide ik dezelfde avond nog. "Het enige dat ik nog moest doen" was het rokdeel rimpelen, eraan stikken, en alle boorden omzomen (hals, mouwen, rok). Dat lijkt in mijn hoofd altijd zo veel simpeler (en sneller) dan het in 't echt is.

En toen... Toen begon het hier ziektekiemen te regenen. Zowel de dochters als ikzelf hebben ons deel gehad. Daarna werd het druk op werkvlak (laatste weken voor de krokusvakantie) en was de enige machine die ik 's avonds nog tot laat zag, mijn computer. Ja ja, leerkrachten. Hebben dié een leven zeg. (Voor zij die mij niet kennen: ik doe mijn werk zeer graag, zowel tijdens als na schooltijd. Ik reageer met bovenstaande sneer enkel op de neerbuigende commentaren op de onlangs verschenen artikels in De Standaard en andere nieuwssites.)

Haaaaa, krokusvakantie. Die kwam als geroepen. Eindelijk tijd. Of wacht... nee, ik heb twee dochters van bijna 2 (help! deze maand! help! verjaardagsjurk nog naaien! en kroon! wanneer? oooooh the struggle is real... later meer hierover) en bijna 4 (in juni... uitstelgedrag voor verjaardagsjurk/kroon tot eind mei of zo #schaterlach). Die meisjes, ik zie ze zo doodgraag, maar ik kan niets 'maken' als zij hier rondhuppelen. Ik timede het eens, puur voor de fun: ik liep rond, ruimde op, en zette mij daarna zo onopvallend mogelijk neer op een stoel voor mijn naaimachine. 11 seconden duurde het eer ik twee handjes in mijn zij voelde porren: "mamaaaaaa, poooooomen!". Het jongste sprot verwart de k nog met de p, maar bon, de boodschap was duidelijk.

Tine, goeie vriendin / collega / mevrouw Piepow, aanhoorde mijn geklaag (gezaag ;-)) en kwam met het lumineuze idee: "we gaan eens een namiddag samen naaien!". De Vent vond dat ook een goed idee, en bijgevolg werd een datum geprikt. We spraken af om niet over de kinderen te praten (haha, #fail) en tetterden en lachten wat af (in dat kader: u kan genieten van een heerlijk verhaal en een rok winnen!). Intussen werkten we natuurlijk ook goed door. Het cactusjurkje was af én ik tekende ook al het patroon voor de verjaardagsjurk voor mijn kleinste spook.

*** Vooraleer u verder gaat: ik heb geen poseergrage-kinderen, geen professionele camera noch foto-studio. Ook bewerkte ik geen enkele foto op gelijk welke manier, dus: het is wat het is. What you see is what you get, of zoiets. Ik ben al lang blij dat ik hier nog eens geraakt ben :-) ***

Dit is het resultaat:

Graag wil ik toch even stoeffen met mijn tweelingnaald-kunsten. Tine kan getuigen, ik was efkes mindblown van hoe goed dit gelukt was.

Nu had ik nog niet gezegd voor wie ik het jurkje heb gemaakt. Wel, oorspronkelijk was het idee dat het dus voor Estelle zou zijn. Ik maakte een grotere maat omwille van de lengte-breedte verhouding die een beetje uit balans is #sorrymeiske maar heb daarna niet meer gedacht om een minder lang rokdeel te maken. Dat komt er van, als je projecten veel te lang in de kast steekt.

De kindjes kregen voor hunne Pasen (nu kunt gij weer lachen met mij hé, Joyce) een trampoline van oma en opa. Ideaal gevang voor efkes een toffe fotoshoot met optische illusies van een zwevende peuter.

Estelle:

 

Maar Babette kan het eigenlijk eerst nog dragen. Voor haar zal het snel pittig kort zijn, maar hé, she can totally pull it off, of niet soms?

Babette:

Benieuwd of mijn naaizin intussen opnieuw geprikkeld is? Ik ook!

Patroon: Millie

Stof: Eva Mouton cactussen - Stof op Zolder