29 + 1

Al een jaar baalde ik van die nieuwe aankomende voordeur. Jakkes bakkes, ik keek daar niet naar uit. De orders voor De Vent waren dan ook heel duidelijk: géén feest, géén toeters en bellen, gewoon in alle rust mijn verjaardag drie-en. Ah jaaa, vier-en is pas voor binnen tien jaar. Aargh. Jaja, ze is nog steeds grappig.

En driewerf hoera, De Vent luisterde. Geen evidentie, dat. (Hier volgt dan een rol-oog van het heerschap in kwestie.)
Anyway, mijn verjaardag is gepasseerd zoals ik dat wou: gezellig samenzijn met, en mij laten omringen door mijn gezin en familie. We aten taart en ijs (oh my God, Haägen Dazs macadamia nut brittle, me loves you!) en genoten van het mooie weer. Ik nam zo veel mogelijk in mij op: mijn Vent die zoveel moeite deed om het mij naar mijn zin te maken vandaag, mijn mooie dochters waarvan ik het niet erg vind dat ze soms een beetje my thunder stealen, mijn ouders, zus en vriend, schoonouders, mijn lieve meme (pepe, jij was er ook hé, ik heb je gevoeld), dank jullie wel. Ik zie jullie allemaal graag.

Edit: Uiteraard wil ik ook graag alle vrienden bedanken die vandaag aan mij dachten. Het is fijn te weten dat jullie er zijn.

En dan: cadeautjes! Iedereen bracht een stofje mee (oh! mooi! mooi! mooi!) en centjes voor in mijn sparen-voor-een-overlock pot. Ik kreeg ook nog oorringen, chocolade, Win-for-Life krasbiljetten, het boek Zo Geknipt 2, en Kleurboeken voor volwassenen. Dat laatste schijnt een nieuwe rustgevende trend/therapie te zijn. Baat het niet, dan schaadt het niet wink-emoticon



En vanavond gingen meneer en madam nog eens samen uit eten. Ik gunde mezelf een aperitief en schrok ervan dat ik dat na drie slokken al in mijn bloed voelde. Dat doet 13 maanden nuchter leven dus met een mens. Kleinste dochterlief, die uiteraard mee ging met haar melkvoorziening, zal goed slapen wink-emoticon.

Die verjaardag, die viel dus al bij al goed mee. We zijn vertrokken op tram 3!