Miezemuizejongskes: Kleine meisjes worden groot (2)

Estelle, ons kleinste, dat is eigenlijk geen kleintje. Neen, ze steekt boven de bovenste curves uit. Tot grote bezorgdheid van Kind en Gezin:

Geeft gij dat kind niet te veel eten?
- Ik weet het niet. Er staan geen maatstreepkes op mijn borsten, sorry.

Laat eens wat meer uren tussen de voedingen.
- Oh ja, en dan kan ze gewoon een uur liggen huilen van de honger? Gij eet toch ook een koekske om 10u als uw ontbijt nog maar 3 uur geleden was? En dorst heb je ook af en toe wel ne keer zeker? (Ik durf het dan nog niet hebben over de duusd andere functies van de borstmomenten: troost, mama-honger, clusteren, etc)

Hoezo, ze slaapt nog niet door op 2 maanden?
- Neen, daarom noemen ze dat een BABY hé?

Geef haar een tutje.
- Zal ik u één geven anders? Dan zwijgt ge ook.

Enfin, bij een tweede kind relativeer je dat wel een beetje. Het ene oor in, het andere oor uit. Ja, ze is groot en stevig, so what?! Moeder en vader zijn nu precies ook geen gespierde stilo's hé?

Het enige ambetante voor moeder, is dat ze zich mag haasten met kleertjes uithalen. Toen ik een goed half jaar geleden vernam dat we een tweede dochter zouden krijgen, gingen er twee dingen door mijn hoofd:
1) YES! Bepaalde kleertjes van Babette gaan een tweede leven krijgen! (Moeders, jullie kennen dat wel, zo van die kleertjes die éigenlijk te klein zijn, maar zooo mooi zijn dat je ze per sé nog eens wil aandoen, en nog eens, en nog eens, tot het kind er bijna letterlijk uit barst.)
2) Nog méér naaien! Want truth be told, voor een meisje kan je heel veel maken: rokjes, kleedjes, broeken, shorts, leggings, bloesjes, maar ook sjakosjen, en poppenkleertjes! (Maar vooraleer ik de jongens-mama's op mijn dak krijg, voor een jongen zijn er ook veel mogelijkheden en kan je misschien net dat tikje stoerder gaan.)

Mijn giga-dochter is intussen nog geen 3 maanden oud, en past nu al goed in een maat 68. Babette droeg dat pas in de herfst/winter toen ze 6 à 9 maanden was... Daar gààt papa's hoop dat mama nu wat minder kleren zou shoppen :-p. Dank u, Estelle!

Gelukkig was ik voorziend toen ik twee weken geleden aan een kleedje begon voor haar. Ja, twee weken al. Met twee kleintjes in huis is het niet altijd evident om eens door te doen. Ik kreeg van deze lieve vriendin een olifantenstofje cadeau. Voor Estelle mocht het wel eens iets speciaals zijn, dus ik ging op wandel doorheen blogland. Intussen kent u mij wel, als ik knopen en ritsen kan vermijden, graag! Dat vertelde ik u eerder al. Toeters en bellen toen ik deze win-win-situatie van Emma en Mona tegenkwam. Een strik op de schouder, ik had het (uiteraard) niet zelf kunnen bedenken. De rok haalde ik uit dit patroontje voor een eenvoudig zomers A-lijntje. Het bovenstuk werd een effen blauw katoentje met een geflockte olifant erop (nogmaals dank aan schoonmoeder voor het tekenen van de olifant), de voering+strik en de rok werden gemaakt uit het olifantenstofje. En hé, ik vind het geslaagd. Jij ook?