Op Vinkeslag

Uren kan ik mij bezig houden met andere naaiblogs lezen, grasduinen door andermans/vrouws creaties en verlekkerd kijken naar al dat moois. Een boel patronen/projecten/stofjes liggen klaar, hum, in mijn hoofd althans, om gemaakt te worden. 

Met stip op nummer 1: De Vink-tas. 

Maar u kent dat wel, "ik heb niets om aan te doen dat te maken". Lang leve de webshops! Zij maakte me al eens blij dus onder het motto never change a winning team dook ik in haar winkeltje. 

Mede-moeders kennen het probleem, we doen een beetje veel en veel in beetjes. Hier is dat niet anders. Op vrijdag kon ik mij eindelijk eens aan de pc zetten en vulde ik mijn winkelmand. Maar drukdrukdruk als het kan zijn met 2 koters, was het zondagavond eer ik de bestelling ook werkelijk betaalde. Op maandag zag ik dat mevrouw Liesellove op -welverdiende- vakantie ging en enkel de bestellingen die voor zondag afgehandeld waren, nog verzonden zouden worden. Toeme! Mijn pakske! Paniek, paniek, paniek, gaat het er nog bij zijn? 

Ik besloot niet te wachten en ging - precies een verslaafde - op bezoek bij In den Beer te Harelbeke. Daar vond ik (onder andere) een mooi katoentje voor de voering en een jeansstof als buitenstof. Jammer genoeg hebben ze daar geen tassenband, dus was een bezoekje aan de Veritas gerechtvaardigd. Toevallig was het net 2+1 actie op de voorgeknipte Sew-be-do stofjes. Ik zeg het u, 't was precies ne feestdag gisteren. En De Vent maar werken :-p.

In de comments over de Vink-tas, las ik dat die wat groot uitviel. Als bij toeval, kwam haar blogpost voorbij op Facebook. Aangepaste afmetingen, schoon, merci! Dan moet ik daar zelf niet al te veel meer over nadenken. Ik mag mezelf dan wel bachelor in wiskunde noemen, maar sukkel toch vaak met wat men precies bedoelt in naailand met lengte en breedte. Ik ging te rade bij mijn lief vriendinnetje (die mij ook het olifantenstofje cadeau deed) en zij was zo lief om een knipplan te tekenen voor mij. Hell yeah! Dan kon er toch niets meer fout gaan zeker? 

*PEEUUUUUUT* Guess again! 

Alle stofjes mooi geknipt, hip hip hoera, slaag ik er dan toch wel in om het voorpand 90° te draaien zeker! Dat krijg je dus met effen stofjes he! Geen probleem, hoor ik u denken, dan draai je de rest gewoon mee. Jaja, jammer genoeg was mijn voering ook al geknipt. Bijgevolg was die voering 6 cm te breed => knippen. En 6 cm te kort in de hoogte => plakken, ah ja nee dat lukt niet. Ik deed dan maar van arrangare foefelare en knipte de onderkant van de buitenstof -onder luid gevloek- in twee. Zo klopte het wel, maar werd de oorspronkelijke Vink-tas een mini-mini versie ervan. Gelukkig nog ruim genoeg om A4 erin te doen passen. Ideaal dus voor die einde-van-het-trimester dagen waar je voor deliberaties enkel een puntenboek, schrijfgerei en een hapje en een drankje moet meesleuren. 

Moraal van het verhaal: Moeder Miezemuis, ken uzelf, en maak van mooie projectjes eerst een testversie. 

Ziehier het resultaat:

Ik besloot het zakdeel te laten opvallen. Zo'n schoon stofje mag gezien worden.

De achterkant laten we sober.

Daar wordt ge toch vrolijk van hé?

P.S.: Voor wie het zich afvroeg: ik kreeg intussen een bevestigingsmail, mijn pakje werd toch nog verzonden. Een vreugdedansje is op zijn plaats! Make my day ;-)